پ.ن:
سنگ دکوراتیوسالیان درازی است که از سنگ بعنوان پوشش سختی برای پوشش دادن سطح خیابان ها استفاده میکنیم. سنگ فرش ها و خیابان های سنگ فرش شده، بخشهای بسیار دوست داشتنی و نمادین زندگی، مخصوصا در بریتانیا هستند. صدای ماشین ها، دوچرخه ها، حتی صدای سم اسب ها بر روی آنها برای بسیاری از انسان ها آشنا و خاطره انگیزند و احساس راه رفتن بر روی آنها و لمس سنگ ها، تبدیل به چیزی فراموش نشدنی میشود. اما آیا تابحال لحظه ای بر روی سنگ فرش ها ایستاده اید و فکر کنید که این سنگفرش ها اولین بار در کجا مرسوم بوده اند؟ مزایای استفاده از آنها چیست و چه کاربردهایی دارند؟ ایده استفاده از آنها نخستین بار توسط چه کسی ارائه شد؟
سنگفرش ها بخشی از منظره ی چشم نواز، دلگرم کننده و ممکن است یاد آور بسیاری از خاطرات و افرادی باشند که دیگر در میان ما نیستند.
کلمه "سنگ فرش" (cobblestone) از کلمه انگلیسی cob (به معنای چوب ذرت) مشتق شده است. کلمات دیگر نظیر آن: cob leaves (قرص چوب بلال)، beacon cob (آژیر_چیزی که توجه را جلب کند) یا حتی cobnut (فندق) هستند. تصویری که از تجسم این کلمات در ذهن ایجاد میشود، همانا دایره ای بودن، کوچک بودن و شکلی شبیه توده است. پس تعجبی هم ندارد که از سنگ های کوچک، دایره ای و توده ای شکل مورد استفاده در سنگ فرش کردن خیابان ها بعنوان cobble یاد میشود. از این کلمه برای اولین بار در اوایل قرن پانزدهم میلادی استفاده شد. در آن زمان، جاده های جدید به سمت بالا و پایین کشور (بریتانیا) در حال احداث بودند. کارگران مجبور به راه رفتن در رودخانه ها و جریان آب؛ آب های سرد و بر روی گردترین و محکم ترین سنگریزه ها بودند. این سنگ ها، بعدها همان سنگ های cobble (و امروزه cobblestone) شدند که برای پوشاندن راه ها از آنها استفاده شد. با گذشت زمان، کلمه cobble برای اشاره به هر سنگ دایره ای شکل که قطری بین 2,5 تا 10 اینچ داشت، مورد استفاده قرار گرفت. اما در زمان احداث جاده ها، هیچ اندازه گیری صورت نگرفته بود. همه چیز چشمی انجام میشد و همه چیز به تناسب در کنار یکدیگر قرا میگرفت و اشکال زیبایی را خلق میکرد.
[caption id="attachment_3284" align="aligncenter" width="550"] نمونه ای از یک خیابان پوشیده شده از سنگ[/caption]اما سوال اصلی اینجاست که چرا؟ چرا زمان و هزینه را صرف ساختن جاده های جدید کنیم، در حالیکه جاده های قدیمی صدها سال مورد استعمال بوده اند. اسب ها و چرخ دستی های فراوانی بارها این جاده های اصلی و کثیف را با حمل اسباب و وسایل خود، پیغام ها، به سفر بردن اربابان و صاحبان قدرت بدون هیچ مشکلی در نوردیده اند. اما مشکل اصلی همینجا بود: جاده های کثیف قذیمی، کهنه و بلا استفاده شده بودند و سرتا سر آنها را چاله هایی پوشانده بود. اگر دولت یا صاحب زمین در صدد تعمیر جاده ها برمیآمد بسیار متضرر میگشت و مجبور به پرداخت خسارت زیادی برای تعمیر جاده ها در پاین هر زمستان یا بهار، میشد. غالبا این راه ها غیرقابل عبور میشدند و سفر و تجارت را غیرممکن میکردند. استفاده از سنگفرش ها روشی برای اطمینان از این بودند که راه ها _یا حداقل بخشی از آنها_ ماندگار میمانند و اهمیتی ندارد که چه کسی و چگونه از آن استفاده میکند یا آب و هوا بر آن چه تاثیری خواهد گذاشت. سنگ فرش ها در شن یا در موارد دیگر در صورت متمول بودن صاحب زمین، در ملات مخصوص ساخته شده قرار داده میشدند. هر یک از سنگ ها برای سنگفرش شدن، با دست برداشته مبشدند و سپس با دقت در محل مورد نظر در زمین گذاشته میشدند. فاصله زیاد و سنگ نامتوازن با بقیه نباید وجود میداشت. نتیجه کار باید به حدی صاف و هموار میبود که کالسکه ها و چرخ دستی ها بتوانند بدون برخورد و به راحتی عبور کنند. از خیابان های سنگ فرش شده بعنوان پیاده رو هم از آنها استفاده میشد. غالبا به گونه ای متفاوت تر، در راه های قدیمی و کثیف تر، سم های غران اسب ها و چرخش دیوانه وار چرخ کالسکه ها، معمولا برسر عابر بینوایی فرو میآمد که حتی مجال درک واقعه را نمیافت. در نهایت وقتی که سنگ فرش ها فرومیرفتند، صدای ماشین ها از دور بیانگر این بود که در صورت نزدیک شدن به یک تعمیر اساسی نیاز خواهند داشت.
سنگفرش ها اولین ابزار ایجاد امنیت در راه های کشور بریتانیا در زمانی که قوانین سلامت و امنیت قابل بررسی و اهمیت بودند، به شمار میآیند. در هر حال، اولین سازنذه های این راهای خلاقانه، انگلیسی ها نبودند. در واقع رومیان اولین و مشهورترین سازنده های این گونه راه ها هستند. آنها شبکه ای تاثیر گذار بالغ بر 50,000 مایل جاده که همه آنها به شهر رم ختم میشد را ساختند و متد برتر خود را استفاده از سنگفرش قرار داده بودند. خیابان های سنگ فرش شده با دوام و امن، تنها راه های سفر در دوران روم باستان بودند. (دوران روم باستان از 250 پیش از میلاد آغاز شده است. چرا که قدیمیترین سنگ فرش کشف شده در آن زمان ساخته شده است).
[caption id="attachment_3283" align="aligncenter" width="520"] خیابان سنگفرش شده در رم[/caption]اگرچه هموار کردن خیابان با سنگ فرش، توجه سابق را به خود جلب نمیکند و سازندگان جاده ها امروزه به جاده های آسفالت شده روی آورده اند؛ اما یافتن یک خیابان قدیمی سنگ فرش شده و شنیدن صدای چرخ ها روی آن و احساس این سنگ های کوچک و دایره ای توده شکل، لذت خاص خود را دارد.
منبع - ترجمه توسط م.رحمانی عضو تیم تحریریه صدر استون
پ.ن:
سنگ دکوراتیوآیا تا بحال فکر کرده اید چرا دوستان و خانواده دوست دارند در آشپزخانه جمع شوند؟ این قسمت از خانه اگر خوب دیزاین شده باشد قلب خانه محسوب می شود و حتی گاهی با اغراق یک اتاق نشیمن جدید!
این روزها در بیشتر خانه ها آشپزخانه یکی از بخشهای مهم خانه است و کاربردهای مختلفی به جز محل تهیه غذا دارد. محل گردهمایی خانوادگی، دیدارهای دوستانه خودمانی یک استودیوی هنری، کارگاه کار و حتی بیشتر.
اگر آشپزخانه را به نام قلب خانه می نامیم بدان معنا نیست که هر مدل آشپزخانه ای می تواند کاربردهایی که برشمردیم را داشته باشد یا حتی برای دورهمی های اعضای خانواده مناسب باشد. اما شاید با یک سری تغییرات در دیزاین و دکوراسیون بتوانید آشپزخانه ای داشته باشید که به واقع قلب گرم خانه تان، محل خوشگذارنی و از همه مهتر تهیه غذاهای خوشمزه باشد.
بازسازی آشپزخانه راه ساده ای برای تبدیل آشپزخانه به فضایی مناسب برای گردهمایی های خانوادگی است. محصور بودن آشپزخانه این حس را تداعی می کند که آنجا تنها محلی برای آشپزی است. حضور در آشپزخانه های بسته با دیوارهای بسته یا بلند نوعی از حس نارضایتی، محصور شدن و خستگی را برای حاضرین در آن تداعی میکند.
هر چند که آشپزخانه های بسته دوباره در حال بازگشت به سیستم ساخت و سازهای مدرن هستند اما آشپزخانه های اوپن هنوز هم طرفداران زیادی دارند. کوتاه کردن دیوارهای ما بیین اتاق نشیمن و آشپزخانه ارتباط اعضا یا میهمانان را با کسی که در حال انجام امور مربوط به پخت و پز یا تهیه نوشیدینی است را برقرار نگه می دارد.
حتما شما هم تجربه بازی با بچه ها روی زمین را دارید. یک میهمانی کودکانی ، بچه ها با لیوانهای نوشیدنی در دست دراطراف آشپزخانه رفت و آمد دارند. تصور کنید اگر یک صندلی راحت حتی چیزی شبیه به نیکمت آنجا داشته باشید شرایط چقدر بهتر خواهد بود .
اگر راجه به صندلی اپن فکر می کنید ، پیش از هر نوع انتخابی باید به انتخاب جنس آن خود مطابق با سبک دکوراسیون منزل خود بپردازید، ابتدا مشخص کنید که سبک دکوراسیون شما چیست؟ مدرن یا کلاسیک! مینیمال یا روستیک! به طور مثال صندلی اپن چوبی برای سبک کلاسیک گزینه ی بسیار خوبی محسوب می شود و صندلی اپن های فلزی جک دار در یک فضای مدرن به خوبی می درخشد! اگر فضایی به سبک تلفیقی دارید به خوبی می توانید از "مدل صندلی اپن" ترکیبی استفاده کنید.
وقتی که به انتخاب صندلی آشپزخانه فکر می کنید محدودیت های ذهنی را کنار بگذارید. از صندلی های قدیمی و شیک در کلاب های اروپای دهه نود تا صندلی های مدرن امروزی، هر چه دوست دارید را انتخاب کنید. فقط حواستان باشید که صندلی آشپزخانه تان باید با سایر وسایل خانه و البته آشپزخانه هماهنگ باشد. صندلیها باید هر کسی را که وارد آشپزخانه می شود تشویق به نشستن نمایند.
اگر دوستان و خانواده تان به جای اینکه در اتاق نشیمن نشسته باشند در آشپزخانه شما وقت می گذرانند چرا نباید وسایل سرگرم کننده اتاق نشیمن را به آشپزخانه بیاورید. جدای از محدودیت فضای آشپزخانه دلیلی ندارد کاری نکنید که دوستان و نزدیکان شما زمانی را که در آشپزخانه می گذرانند با خوشی و تفریح سپری کنند. خوردن شام همراه با تماشای یک فیلم قطعا بسیار جذابتر است.
شاید اگر ۲۰ سال پیش بود ماجرا خیلی اهمیتی نداشت. هرچقدر از وسیلهها را که میشد در کابینت میگذاشتیم و باقی را هم روی تخت و کنار دیوار آشپزخانه ردیف میکردیم. مهمان هم اگر سر میرسید در آشپزخانه را میبستیم و خلاص. اما این روزها که دیوارها برداشته شده و همه آشپزخانهها اوپن است، نمیشود سرسری با قضیه برخورد کرد. حالا مرتب بودن آشپزخانه و تمیز بودن هال در یک رده قرار میگیرند. آشپزخانه در واقع یک اتاق کار است اما این بدان معنا نیست که نمی تواند استایل خاص خود را داشته باشد. یک نورپردازی خوب و یک لامپ آویز زیبا به آشپزخانه تان روح می بخشد. یک سینی سرو غذا یا یک کاسه قدیمی می تواند محل مناسبی برای کاغذهای کوچک یا کلیدهایتان باشد و کمک می کند آشپزخانه تان بهم ریخته به نظر نرسد. ظروف قدیمی و رنگ و رو رفته آشپزخانه را با وسایل رنگی و جدید عوض کنید. می توانید ماهیتابه و سایر وسایل پخت و پز را مسی انتخاب کنید و به دیوار آشپزخانه بیاویزید. می توانید کابیتهای در بسته قدیمی را با کابیتهای با صفحه گلس عوض کنید.
پ.ن:
سنگ دکوراتیودر مطلب زیر به بررسی طراحی داخلی یک خانه در تایوان پرداخته ایم که با روشها و مصالح نوین توانسته فضای زندگی بزرگ تری برای مشتری خود فراهم کند .
پ.ن:
سنگ دکوراتیوهر کسی که مسئولیت طراحی کوراسیون یک خانه یا حتی یک اتاق را بر عهده داشته، بدون شک مرتکب اشتباهاتی هم شده است. درست متوجه شدید، حتی طراحان حرفهای هم از این قاعده مستثنی نیستند. به این خاطر است که طراحی دکوراسیون داخلی به این سادگیها هم که به نظر میرسد نیست. اما وقتی بدانید چه اشتباهاتی ممکن است مرتکب شوید، طراحی داخی به زیباترین شکل ممکن به کار سادهتری تبدیل خواهد شد.
مهمترین دلیلی که اکثر اوقات مبلومان پس فرستاده میشوند این است که در اتاق مورد نظر جا نمیشوند. اگر شما از این کارها کردهاید، بدانید که تنها نیستید! اما وقتی که یک کاناپه یا بوفه را به هزار زحمت طوری انتخاب میکنید که با دکوراسیون منزلتان هماهنگ باشد و مجبور میشوید آن را برگردانید واقعا دردناک است، حتی گاهی از نظر مالی هم متضرر میشوید. پس قبل از اینکه یک تکه مبلومان با اندازه بزرگ خریداری کنید حتما فضای مورد نظر را اندازهگیری کنید. با دقت اندازه بگیرید و کروکی آن را روی یک تکه کاغذ پیاده کنید. فراموش نکنید که درهای ورودی و راهپله ها هم اندازه بگیرید تا مطمئن شوید که از آنها رد میشود و در آوردنش به داخل خانه به مشکل برنمیخورید.
پردهها از مهمترین بخشهای طراحی دکوراسیون داخلی هر خانهای هستند. اما حتما باید اندازه مناسبی انتخاب کنید، چون در غیر این صورت نه تنها اثری در زیبایی دکوراسیونتان نداشتهاید، بلکه آن را خراب میکنید.
به عنوان یک قانون کلی بدانید که پردهها باید تا کف خانه باشند. بعضی از افراد پردهها را کوتاه میگیرند تا ظاهری سنتیتر به دکوراسیون خانه بدهند. اما پرده هیچوقت نباید بالاتر از کف خانه باشد. جایی که قاب پنجره تمام میشود و حدود ۱۰ سانتیمتر بالاتر از کف خانه، باعث میشود پرده ناتمام بهنظر برسد و سقف خانه کوتاهتر به چشم بیاید.
باید بتوانید آثار هنری که احتمالا کلی هم هزینه داشته است را ببینید یا نه؟ خیلی از افراد آثار هنری را آنقدر بالا نصب میکنند که برای دیدنشان را باید بالا را نگاه کنید. مهم نیست که از کدام اتاق برای نصب آثار هنری استفاده میکنید، اما باید جایی باشند در حول و حوش سطحی که چشم در آن قرار داد. حتی اگر تابلویی که میخواهید نصب کنید خیلی بزرگ است بازهم مرکز یا کمی بالاتر از مرکز تابلو در چنین ارتفاعی قرار داشته باشد. البته این ارتفاع ممکن است برای افراد مختلف متفاوت باشد، اما یادتان باشد اگر مجبور شوید برای دیدن تابلو گردنتان را کج کنید یعنی خیلی بالاست.
احتمال اینکه شما این چنین اشتباهی را مرتکب شده باشید، بسیار بالاست چون این یکی از معمولترین اشتباهات دکوراسیون در دنیای طراحی داخلی است. بنا به دلایلی ناشناخته برخی افراد فضایی را که باید فرش پوشش دهد دستِکم میگیرند و در نتیجه باعث میشوند که اتاق به هم ریخته و نامرتب به نظر برسد. ناحیهای که فرش در بر میگیرد باید همیشه تا زیر مبلهای اصلی ادامه داشته باشد، به طوری که 25 تا 40 سانتیمتر بین لبهی فرش و دیوار فاصله بیفتد.
بنا به دلایلی هنوز هم مبلومان به صورت سری خرید و فروش میشود. مسلما وقتی همه چیز را با هم و به اصلاح سِت هم میخرید خیلی راحتتر است اما وقتی بعد از خرید به منزل میرسید پشیمان میشوید. این روزها دکوراسیون منزل با استفاده از مبلهای سری و شکل هم کاملا از مد افتاده است. چنین دکوراسیونی باعث میشود اتاق شما خسته کننده و غیرالهامبخش به نظر برسد. در عوض سعی کنید با خریداری چیزهایی که یکدیگر را کامل میکند به جای وسایل و مبلومان ست، به فضایتان کمی عمق و علاقهی بیشتری اضافه کنید. این کار باعث میشود فضایتان جالبتر شود و به شما این امکان را بدهد کمی هم از خلاقیتتان در طراحی دکوراسیون اتاقها استفاده کنید.
همهی ما در این مورد گناهکار بوده یا هستیم. البته تقصیری هم نداریم، با آن همه چیزهای فوقالعادهای که در زمینهی دکوراسیون وجود دارد، شاید مقاومت در برابر وسوسه خرید آنها کار چندان آسانی نباشد. اما حقیقت این است که، گلچین کردن مهمترین و موردنیازترین وسایل، یکی از قانونهای اصلی طراحی دکوراسیون داخلی است. هر وسیله کوچکی که در اتاق میگذارید به کمی فضا برای تنفس نیاز دارد و وقتی تعداد زیادی وسیله ریز و درشت تمام فضا را اشغال کرده باشند، همدیگر را به نوعی خنثی میکنند. اگر فقط چند وسیله را انتخاب کنیم و از بین آنها بهترینهایشان را انتخاب کنیم خیلی بهتر است.
اسیر مد نشدن کمی سخت است. وقتی تازه وارد صحنه میشوند، به راحتی توسط آنها وسوسه میشویم. به خصوص وقتی هر وبلاگ و مجله طراحی دکوراسیون داخلی که باز میکنیم، جلوی چشمهایمان هستند. اما همه میدانیم هرچیزی که مد میشود، خیلی زود هم از مد میافتد. پس هیچوقت پولتان را خرج مدگرایی نکنید، مگر اینکه واقعا به فضا و سبک دکوراسیون خانهتان میخورد. در عوض سعی کنید در موارد کوچکتر از آنها استفاده کنید. مثلا اگر یک رنگ تند خاص مد شده، به جای عوض کردن کاناپه یا صندلیها، سعی کنید چند بالش یا گلدان با همان رنگ به دکوراسیون اتاقها اضافه کنید.
لوسترها و روشناییها کمی به توجه بیشتری نیاز دارند تا خوب از کار بیایند. میخواهید آنها را به اندازه کافی پایین نصب کنید تا روشنایی کافی به شما بدهند، اما نه انقدر پایین که جلوی خط دید شما را بگیرند. وقتی که لوستر را خیلی پایین نصب میکنید، نه تنها نور کافی نمیگیرید، بلکه جلوی خط دیدتان را هم میگیرد.
- لوستر آشپزخانه: باید 75 تا 90 سانتیمتر بالاتر از سطح اوپن آشپزخانه یا 180 سانتیمتر بالاتر از سطح زمین باشد.
- لوستر اتاق پذیرایی باید طوری باشد که انتهای آن بین 75 تا 90 سانتیمتر بالاتر از سطح میز ناهارخوری قرار بگیرد. اگر لوستر آویزان است که هیچ میزی زیر آن قرار ندارد، کمی بالاتر بروید. در واقع حتما باید 210 سانتیمتر بالاتر از سطح زمین باشد.
-راهروها/هال/ سرویس بهداشتی: انتهای روشنایی هیچوقت نباید پایینتر از 210 سانتیمتری سطح زمین قرار گیرد تا مردم بتوانند به راحتی زیر آن راه بروند.
برای همهی ما پیش آمده که از خریدن چیزی پشیمان شویم. سرمایهگذاری روی چیزی که دوستش دارید همیشه ارزشش را دارد، اما هزینه برای چیزی که علاقهی چندانی به آن ندارید کاملا احمقانه است. اغلب اوقات به این دلیل است که به دام چیزهایی میافتیم که تصور میکنیم آنها را واقعا میخواهیم، یا به این دلیل که مد شده یا افرادی هستند که اصرار میکنند خیلی به دردمان میخورد، اما اگر واقعا به چیزی علاقمند نشدهاید، فکر خریدنش را از سرتان دور کنید.
ترجمه اختصاصی : مریم ناصری عضو تیم تحریریه صدر استون
سنگ مصنوعی سنگ مصنوعی سنگ مصنوعی
سنگ آنتیک سنگ آنتیک سنگ آنتیک
سنگ تزئینی سنگ تزئینی سنگ تزئینی
سنگ دکوراتیو سنگ دکوراتیو سنگ دکوراتیو
بتن اکسپوز بتن اکسپوز بتن اکسپوز
سنگ انتیک سنگ انتیک سنگ انتیک
سنگ مصنوعی سنگ انتیک سنگ آنتیک سنگ دکوراتیو بتن اکسپوز
پ.ن:
سنگ دکوراتیو Save